نوع مکانیزم: اهرمی: رایج‌ترین نوع که با فشار انگشت یا کف دست اهرم حرکت می‌کند. پیچی: که با چرخاندن یک پیچ، دریچه گاز باز و بسته می‌شود. جنس: معمولاً از پلاستیک مقاوم یا فلز (مانند آلومینیوم) ساخته می‌شود. قابلیت قفل شدن (Locking Mechanism): برخی مدل‌ها دارای مکانیزمی برای قفل کردن دسته گاز در یک وضعیت خاص هستند تا نیازی به نگه داشتن مداوم آن نباشد. این ویژگی برای کار طولانی مدت بسیار مفید است. ارتباط با کاربراتور: از طریق کابل فلزی یا میله‌های مکانیکی به دریچه گاز در کاربراتور متصل می‌شود. محل قرارگیری: معمولاً روی دسته اصلی سمپاش یا نزدیکی آن برای دسترسی آسان کاربر. کلید خاموش‌کن، وظیفه‌ای بسیار حیاتی و ساده دارد: قطع کردن عملکرد موتور و توقف آن. ۴.۱. توقف فوری موتور (ایمنی اول!): کاربرد اصلی: مهم‌ترین کاربرد این کلید، خاموش کردن سریع موتور در مواقع اضطراری یا پس از اتمام کار است. مثلاً اگر سمپاش از دستتان رها شد، یا نیاز به جابجایی آن بود، یا زمانی که احتراق ناخواسته رخ داد، فوراً با فشردن یا چرخاندن این کلید، موتور را خاموش می‌کنید. عملکرد: این کلید معمولاً با قطع کردن جریان برق از سیستم جرقه‌زنی (مانند کوئل یا مگنت) یا گاهی با اتصال بدنه به سیم شمع، مانع از ایجاد جرقه و در نتیجه خاموش شدن موتور می‌شود. ۴.۲. توقف ایمن پس از اتمام کار (پایان کار!): پس از اتمام سمپاشی، باید موتور را خاموش کرد. این کلید، روش استاندارد و ایمن برای انجام این کار است.